ช่วงอากาศร้อน ๆ ใครหลายคนอาจคิดถึง “ข้าวแช่” แต่สำหรับฉันกลับคิดถึง “ข้าวต้มแห้ง” ด้วยความที่เป็นคนชอบกินอาหารจานเดียวอยู่แล้ว เลยทำให้เมนูข้าวต้มทั้งหลายเป็นเมนูประจำ แต่ถ้าในวันที่อากาศร้อนจัดขออนุญาตไม่ซดน้ำซุปของข้าวต้ม แต่เปลี่ยนมาคลุกเคล้าเครื่องเคราให้เข้ากัน ปรุงรสนิดหน่อยให้ได้รสเผ็ด เค็ม เปรี้ยว กินเพลิน ลืมร้อนกันเลยทีเดียว
ข้าวต้มแห้งก็คือข้าวต้มที่ไม่ใส่น้ำ เมนูนี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่ไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ คือคุณยายนำสูตรมาจากสมุทรสงคราม เป็นข้าวต้มแห้งที่ใส่หมูใส่ไก่ โรยหน้าด้วยกระเทียมเจียวและใบขึ้นฉ่าย หน้าตาคล้ายข้าวต้มทรงเครื่อง เพียงแต่ไม่มีน้ำซุป คุณยายเล่าว่าอาจเป็นอาหารของคนจีนในย่านนั้น ที่เบื่อกินข้าวต้มร้อน ๆ เลยหันมากินข้าวต้มแบบไม่ใส่น้ำบ้าง อย่างเจ้าที่คุณยายกินประจำนั้นขายบนเรือพายเก่าแก่ เขาจะทำใส่ในชามใบเล็ก ๆ ทุกอย่างทำแบบกระจุ๋มกระจิ๋มกินพออิ่ม กินไปคุยไปเผลอแป๊บเดียวหมด เจ้านั้นเห็นว่ามีทั้ง หมู ไก่ และเป็ด เรียกว่าเป็นของดีประจำเมืองสมุทรสงครามเลยก็ว่าได้ ส่วนตัวไม่เคยได้ลองไปกินเอง แต่คุ้นเคยกับเมนูนี้พอควร เนื่องจากเป็นเมนูง่ายที่บ้านจึงทำบ่อย ใครใคร่อยากกินข้าวต้มธรรมดาก็ใส่น้ำซุป ส่วนใครไม่อยากซดน้ำให้กินแบบแห้ง คุณยายว่าจะได้ไม่ต้องตีกันให้วุ่นวาย
เมื่อเดือนที่แล้วช่วงเทศกาลสารทจีนที่บ้านเราก็ทำเมนู “ข้าวต้มแห้ง” กินกัน โดยการนำไก่ต้ม หมูสามชั้นต้ม และเป็ดพะโล้มาหั่นเป็นชิ้นพอคำ จากนั้นก็รวนไก่และเป็ดกับซีอิ๊วและน้ำตาลจนได้รสเข้มข้น ส่วนหมูสามชั้นนำมาทำบะเต็ง กระดูกหมูถูกต้มเป็นน้ำซุปหม้อใหญ่ ๆ รวมกระดูกไก่และกระดูกเป็ด เติมหัวไชเท้า แคร์รอต และหอมหัวใหญ่ลงไปหน่อย ช่วยทำให้น้ำซุปหวานขึ้น ส่วนกระเทียมเจียวต้องเลือกใช้กระเทียมกลีบเล็กจะได้มีกลิ่นหอมแบบไทย ๆ เจียวให้เหลืองกรอบใช้โรยหน้าข้าวต้ม รอไม่นานได้เป็นข้าวต้มแห้งรสโอชาแบบที่คุ้นเคย เด็ก ๆ ตื่นเต้นกันใหญ่เพราะไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนัก ส่วนตัวเรานั้นรีบเดินถือชามเข้าแถวตามเด็ก ๆ ไปจนลุงป้าน้าอาพากันขำ เหตุเพราะทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักโต นี่ถ้าคุณยายยังอยู่เราคงโดนหวดขาลาย
เรื่อง : เด็กหลังเตา
ภาพ : ชุลีภรณ์
.jpg)
